ایان و جیسون، ۲ برادر معمولی هستند؛ ایان ۴ سالش است و جیسون ۶ سال. اما این دو کوچولو تا وقتی ۲ سال و نیمگی را پشت سر نگذاشته بودند، خبری از تلویزیون (و ابزارهایی این چنین) نبود. البته این دو کودک متعلق به نسل گذشته ما نیستند، بلکه پدرشان با توجه به اطلاعاتی که داشت اجازه نداده بود آنها تا رسیدن به سن مورد نظر سراغ چنین تفریحاتی بروند.
مایکل ریچ، پدریان و جیسون، مدیر مرکز رسانهها و سلامت کودکان است و به همین دلیل خوب میدانست نظر متخصصان در این زمینه چیست؛ آنها عقیده دارند خردسالان هیچ بهرهای از تماشای برنامهها نمیبرند. اما اکنون که بچهها بزرگتر شدهاند، مایکل ریچ به آنها اجازه میدهد زیر نظر خود او با فناوری و وسایل مدرن و پیشرفته امروزی کار کنند. البته برای او جالب هم هست که بچهها چقدر سریع همه چیز را آموخته و پیشرفت میکنند.
اگر سر و کارتان با خردسالان و کودکان پیش دبستانی افتاده باشد، میبینید که آنها هنوز نمیدانند چگونه باید بند کفشهایشان را ببندند، ولی خیلی خوب بلدند از جدیدترین ابزارهای الکترونیکی استفاده کنند.
اگر چه استفاده از چنین ابزارها و امکاناتی برای کودکان ضروری است تا در مدرسه و دنیای امروزی موفق باشند، اما والدین باید بیشتر در این مورد دقت کرده و حواسشان به سن و سال کودک باشد.
بر اساس نتایج یک تحقیق، مشخص شد کودکانی که در سنین مدرسه هستند، به طور متوسط۵/۷ ساعت با تلویزیون، کامپیوتر، گوشی تلفن همراه یا دیگر دستگاههای دیجیتالی سرگرم هستند. اگر نتایج این تحقیق را با تحقیقی مشابه که ۵ سال قبل انجام شده بود، مقایسه کنیم متوجه خواهیم شد این مقدار یک ساعت و ۱۷ دقیقه افزایش یافته است.
شاید یکی از دلایلش هم این باشد که امروز بیشتر دستگاهها قابل حمل هستند؛ در نتیجه همه جا کودک میتواند آنها را همراه خود داشته باشد.
متاسفانه این چنین مشکلاتی در خانوادههایی که فرزندانی خردسال دارند، دیده میشود. اما خوب است والدین به این نکته توجه داشته باشند که متخصصان توصیه کردهاند کودکان زیر ۲ سال، هیچوقت جلوی صفحه نمایشگر (تلویزیون، کامپیوتر و... ) قرار نگیرند.
بنابراین خوب است دقت کنیم، استفاده از تکنولوژی هم سنی خاص دارد.