با سلام ممنون که همراه ما هستید در مورد سوالتون مواردی رو به اختصار عرض میکنم : اگر دیدید فرزند شما در محیط‌هایی که بچه‌های هم‌سن و سالش قرار دارند زیاد با بچه‌ها درگیر می‌شود، یک پیامی برای پدر و مادر دارد و آن پیام این است که فرزند ما رشد اجتماعی لازم را پیدا نکرده است. وقتی بچه‌ها در دوران سنی مختلف با هم‌سالان خود درگیر می‌شوند معمولا ما نباید رابطه‌ی آن‌ها را قیچی کنیم. و بگوییم: خب! تو بیا اینجا بشین تو برو کنار مادرت دیگر باهم بازی نکنید در این موارد اتفاقا ما باید به عنوان نفر سوم سوم نقش یک کاتالیزور را بازی کنیم. یعنی برویم بین آنها که راحت‌تر باهم بازی کنند. حتی لازم نیست که مثلا فرماندهی کنیم و بگوییم: "تو توپت یا عروسک را به او بده"؛ نه! برای بچه‌ها نسخه نپیچیم. بلکه زمینه را فراهم کنیم که مثلا با یک توپ چطور می‌توانند باهم بازی کنند، من هم بشوم جزئی از بازی آنها و آنها را همراهی کنم. هیچ‌وقت در اختلافات بچه‌ها قضاوت نکنیم. مثلا: تو مقصری تو نباید این کار را می‌کردی خود قضاوت کردن بین بچه‌ها ممکن است مشکلات آنها را عمیق تر کند. نکته‌ی آخر اینکه معمولا وقتی بچه‌ها در این محیط‌ها قرار می‌گیرند و درگیری‌هایشان زیاد می‌شود، یعنی برنامه ندارند! اگر ما بتوانیم برای آنها یک بازی و فعالیتی را طراحی کنیم، آنها به جای اینکه به هم گیر بدهند و آسیب برسانند، ذهن و فکر و انرژی‌شان معطوف به بازی می‌شود. بنابراین حتما بازی را مدنظر داشته باشیم‌. موفق باشید

تاریخ جواب: 1399/08/22