از حدود 12 سالگی شروع شده و تا 18 سالگي ادامه مييابد. بعضی از متخصصان نوجوانی را به دو دورهي مجزا تقسیم کرده اند. نوجوانی اول که از سنین 12 تا 15 سالگی است و با دورهي اول دبيرستان مطابقت دارد. و نوجوانی دوم که از 15 تا 18 سالگي است که دورهي دوم دبیرستان است. ویژگی عمدهي این دوره از نظر روان شناسان «خود پیرو» بودن نوجوان می باشد . با شروع اين دوره بهتر است که نوجوان به صورت مستقیم مورد مشاوره قرار بگيرد و نهایتاً توصیههای هم به والدین ارائه شود. مشاورهي مستقيم با نوجوان در حقیقت استقلال او را به رسمیت شناختن است بطوري که او را متوجه اين نکتهي مهم کند که وي مسؤول نتیجهی رفتارهای خودش است. مشاورهي تحصيلي و هدايت تحصيلي و شغلي، بزهکاري، خودارزيايي، ارتباطات و دوستيهاي نامتعارف، اعتياد از عمده مشکلاتي است که والدين براي راهنمايي و مشورت با متخصص بايد اقدام کنند.
تشویق از مهمترین اركان روان شناسی تربیتی و عاملی مؤثر در تحریك انگیزش های کودک و نوجوان می باشد.
محبت مانند آبی است که به گیاه می رسد، اگر نباشد، گیاه می خشکد و اگر بیش از حد شود، ریشه گیاه می گندد و خراب می شود
کودكان تحت تاثیر پدرانی هستند كه از نظر عاطفی حضور دارند و در ناراحتیها و نگرانیها میتوانند فرزندانشان را آرام کنند.
بچههایی که به بیان احساسات میپردازند، فرزندان شادتری خواهند بود. آموزش بیان احساسات باعث کنار آمدن با احساسات و کم شدن اضطراب میگردد.
پدر عزیز، فرزندان می توانندطرز صحبت کردن، راستگویی،وفاداری، روابط اجتماعی، شیوه غذا خوردن و همه سجایای اخلاقی رااز شما بیاموزند.
اگر بی برنامه هستیم،امیدبچه منظم نداشته باشیم و اگر اختلاف زناشویی وجر وبحث خانوادگی داریم،منتظر آشفتگیهای تربیتی درفرزندمان باشیم